Reisverslag van Marjolein en Victor

In deze blog vertellen Victor en Marjolein hoe zij Paraguay hebben ervaren. Ze zijn met een auto een deel van het land doorgereisd.


Reis door Paraguay van 18 juni – 15 juli 2024

Aankomst in Asuncion

Dinsdag 18 juni kwamen we ’s morgens vroeg aan in Asuncion; er lag een dichte mist over de stad, die grauw en onaangenaam aandeed. Helaas geen mooie eerste aanblik. Later hoorden we dat het net 3 dagen had geregend, waardoor er veel vocht in de lucht hing. Later die dag loste de zon gelukkig alle mist op en kregen we een beter beeld van de stad.

We werden opgehaald en naar het hotel van Werner gebracht, waar we een klein appartementje kregen en nog mee konden ontbijten. Daar ontmoetten we Jeroen en zijn ouders Marc en Petra, die ook bij Werner de cedula gingen aanvragen. We hebben het traject met z’n allen gedaan; het eerste deel die ochtend, het tweede deel donderdagochtend, alles onder leiding van Monica en Alex.

Eerste ontmoeting met Lester

Dinsdagmiddag ontmoetten we Lester en zijn we gaan lunchen. Nog heel hartelijk dank voor deze lunch, het was heerlijk en gezellig. Je bestelde een Uber voor ons; we hadden nog nooit met een Uber gereisd, maar hebben na dit ritje direct de app geïnstalleerd en hebben hem vaak gebruikt. Dank voor de tip.

Geld gewisseld, een Claro-kaart gekocht. Superhandig. Online een auto gereserveerd voor donderdag (online ongeveer de helft van de prijs die ze ons vertelden bij het Localiza-kantoor vlak bij Werners hotel).

Verkenning van Asuncion

Woensdag hebben we een deel van Asuncion bekeken. We hebben 7 km richting centrum gelopen. Heel verschillende delen van de stad gezien. Veel verwaarloosde, maar prachtige gebouwen; onze handen jeukten om zoiets op te knappen. Maar ook heel leuke stukken. Paleis bekeken. Vreselijke stoepen! Vooral naar beneden gekeken dus. Maar ook genoten van de andere planten die in dit land groeien: onze kamerplanten, maar dan groot en op straat. Prijzen bekeken bij de supermarkt – gestunteld met geld.

Reis naar San Bernardino

Donderdagochtend het tweede deel van het cedula-traject. ’s Middags auto opgehaald op het vliegveld en via Emboscada naar San Bernardino gereden. Ons eerste ritje in Paraguay was de weg met de meeste gaten erin, de meest armoedige huisjes ernaast en koeien en geiten erop. Was wel even schrikken; zo hadden we ons Paraguay niet voorgesteld. Gelukkig bleek later dat de rest van Paraguay die we hebben gezien, een stuk beter was. Of misschien wende het? Hotel in San Bernardino genomen.

Vrijdag hebben we San Bernardino bekeken. Zaterdag in de omgeving gereden: Altos, Atyra, Caacupé. Zaterdagmiddag eerst Jeroen, Petra en Marc en later jou, Lester, nog even ontmoet bij Erwin en Helga (met Mark en Alexandra).

Rit naar het zuiden en verblijf in Encarnacion

Zondag zijn we richting het zuiden gereden via Caacupé, Paraguari, Caballero, La Colmena, tot Villaricca, een redelijk modern stadje. Landschap vonden we steeds mooier worden; heuvelig, vriendelijke plaatsjes.

Maandag verder naar het zuiden, via Caazape. Onderweg veel landbouw en bosbouw, saaiere omgeving. Bij de rivier in Carmen del Paraná geweest, verder naar Encarnacion. Mooi om Posadas aan de overkant te zien liggen! Hotel gevonden, wandelingetje gemaakt. Het was koud, zou komende tijd nog kouder worden.

Dinsdag hebben we een rondrit gemaakt rond Encarnacion. Naar de overdekte markt, de Feria geweest (geweldig!). Stad bekeken: leuk, verzorgder dan Asuncion, iets kleiner en overzichtelijker. Wel iets duurder, hadden we de indruk.

Bezoek aan de Ruïnes van Trinidad en Jesús

Woensdag naar de ruïnes in Trinidad en Jesús geweest, groter dan verwacht, leuk om te zien. Gave vogels gezien. Doorgereden naar Hohenau, via zandweg. Ons eerste lunch-buffet gegeten, waar het bord met eten wordt gewogen. Allerlei straatjes in Hohenau bekeken – er wordt veel gebouwd, zag er goed uit. Toch leek Hohenau ons minder aantrekkelijk om te wonen. Dichtbij Encarnacion is wel prettig, leuke stad. Landschap wel mooi, hoewel we het noordelijker iets mooier vonden. Het is er platter en iets minder begroeid. Ook donderdag nog in Encarnacion doorgebracht, wat gewinkeld en gegeten.

Reis naar Ciudad del Este en Santa Rita

Vrijdag via Hohenau richting Ciudad del Este. Hotel in Santa Rita genomen. Grootste supermarkt die we tot dan toe hadden gezien. Zaterdag met jas aan ontbeten in de eetzaal van het hotel: het was koud, en er was geen verwarming. Naar Salto de Nacunday over onmogelijke wegen, maar we beginnen eraan te wennen, ook dat je een uur doet over 15 km. Indrukwekkende waterval.

Omdat deze oostelijke kant van het land ons minder beviel dan de gebieden onder en naast Asuncion, besloten we daarheen te rijden om rustiger te kunnen kijken en meer de sfeer te kunnen proeven. We vonden het te plat en te kaal in het oosten van het land, en rommeliger. Bedelende kinderen bij de auto, de sfeer vonden we anders, minder vriendelijk, opdringeriger. De dam en grote watervallen komen dus een andere keer, en we rijden naar La Colmera. Via Itape gereden, superschattig plaatsje waar helaas op zondag alles dicht was. Ik was benieuwd naar het borduurwerk daar. Een nacht in een heel goedkoop maar vreselijk slecht hotel in La Colmena geslapen.

Poging om het terrein van Erwin en Helga te vinden

We wilden kijken of we het terrein van Erwin en Helga konden vinden, dat was mooi op weg naar Ybycuí, ons volgende doel. De zandweg ten zuiden van La Colmena opgereden, maar na een uur kregen we door dat het met onze stadsauto niet goed haalbaar was; de weg werd steeds lastiger te berijden. We zijn tot de zijweg naar het perceel van Erwin en Helga gekomen, en kregen dus wel een goede indruk van de prachtige omgeving. Ook concludeerden we dat een 4x4 hier wel erg aan te bevelen is, net als een kleine motor. Teruggereden en via een asfaltweg naar Ybycuí gegaan. Daar een hotel gevonden.

Verblijf in Ybycuí

Ybycuí beviel ons goed. De hotelgastheer, Samuel, sprak een tikje Engels en met de vertaalcomputer erbij hebben we vele gesprekken gevoerd. Eerst kort, steeds langer, daarna heeft hij ons terere leren drinken en hebben we met hem gebarbecued bij het zwembad. Wel met jassen aan, want koud. Veel van hem geleerd over Paraguayanen, de culturen in de omgeving, over de Guarani, over de muziek, over van alles. Daarom misschien leuke hoteltip voor andere Paraguay-gangers: Hotel Ybycuí Poti. (Later is Steffan ook naar hem toe geweest, hij zocht info over hoe Paraguay tegenover homofilie stond).

In het dorp bij een motorwinkel leuk gesprek met verkoopster gehad over Paraguay en over motorrijbewijzen enz. Open en aardige mensen daar. Authentieke (ouderwetse) shabby eettentjes in het dorp, maar toch ook een paar hippere, mooi verzorgde eet/drinktentjes, in mooie patiotuinen. Minimarkets, maar ook een iets grotere supermarkt.

Ybyguí nationaal park bezocht. Laatste stuk een erg hobbelige zandweg, waarop we een bus tegenkwamen (!). Veel vlinders, ook heel bijzondere vogels, kleine watervallen, mooi uitkijkpunt. Volgende dag rondgereden in de omgeving: Acahay, Quindy, allebei leuke plaatsjes in mooie omgeving.

Terug naar San Bernardino

Via de mail kregen we een aanbod van het hotel in San Bernardino om daar in juli voor minstens 5 dagen voor half geld te logeren. Omdat het ons daar goed was bevallen en omdat we de omgeving beter wilden bekijken, reden we vrijdag 5 juli weer naar San Bernardino om daar tot het eind van onze vakantie te blijven. Via Carapegua, Paraguari, Piribebuy. We wilden ook wat meer uitrusten, we hadden tenslotte vakantie.

Marktje in San Bernardino was leuk, uitkijkpunt bekeken, beetje rondgeslenterd, gegeten. Zondag regende het; massage geboekt, later naar Erwin en Helga gegaan, daar gegeten – Steffan ontmoet, die logeerde daar.

Dagen daarna ritjes gemaakt in Cordillera in verschillende richtingen en naar verschillende plaatsjes. In het algemeen vonden we dat een heel mooi gebied, verzorgde en aantrekkelijke plaatsjes. Ook veel rondgelummeld, uitgerust, gewandeld, gegeten bij O Gaucho. Auto laten wassen.

Terugreis naar Nederland

Vrijdag naar vliegveld. Auto oké bevonden. Eenmaal in de lucht, moesten we al snel omkeren, kerosine lozen en weer landen in Asuncion vanwege een vogel in de motor. Camera’s toen we terug door de douane kwamen, ons vliegtuig was op het nieuws. Er zaten Paraguayaanse voetballers in het vliegtuig, die werden geïnterviewd.

We ontmoetten tijdens het wachten op verder vervoer Marian, met wie we een paar dagen af en aan hebben opgetrokken. We werden naar een viersterrenhotel gebracht in Asuncion (hotel Esplendor). Lunch, diner en ontbijt kreeg je door je kamernummer te geven en een handtekening te zetten. Prima geregeld. We kregen echter geen informatie over reparatie of een andere vlucht. Pas na twee dagen, na zelf een paar keer te mailen, kregen we een aanbod voor een retourvlucht via Sao Paulo en Madrid.

Twee gratis extra dagen dus in Asuncion. Daardoor hebben we nog twee malls bezocht, DelSol en Galeria, en het museum Barrio. Dat bleek echt een heel leuk museum te zijn, veel spullen van inheemse volken, maar ook hedendaagse kunst. In het museumwinkeltje nog een leuk gesprek gehad met een jongen, die veel wist over de kunst in het land. In het hele land hadden we namelijk nog geen kunst, galerie of kunstmuseum gezien, en omdat ik werk in de kunst was ik daar heel benieuwd naar. Bij volgend bezoek kan ik hem meer vragen, instagramcontact gelegd. Verder de botanische tuin en de zoo bezocht.

Conclusie en vooruitblik

Maandag op het vliegveld bleek dat de vlucht vanaf Sao Paulo ook nog eens zo’n 6 uur vertraging had, dus uiteindelijk hebben we 2 nachten op bankjes/de grond doorgebracht en zijn we pas woensdagochtend in Amsterdam geland.

Conclusie:

  • We vonden het een leuk land, vriendelijke mensen, weinig regels zo te zien en veel mogelijkheden.

  • Het landschap deed ons vaak wat aan Frankrijk denken, maar dan met palmen.

  • We zijn maar 1x door de politie staande gehouden, maar die waren uiterst vriendelijk en we deden kennelijk alles goed.

  • De wegen zijn slecht, dus een passend vervoermiddel is nodig.

  • De gebieden in een ruime cirkel om Asuncion heen vonden we het meest aantrekkelijk om te wonen.

  • Het is goed om een netwerk te hebben in Paraguay. We hebben nu al contact met mensen in NL die de stap naar PY gaan nemen, met mensen in PY zelf, appcontact met een aantal mensen; dat geeft een goed gevoel, dat je er niet alleen voor staat.

We zijn ons nu aan het beraden of we de stap inderdaad gaan nemen. We schilderen komende tijd ons huis, maken de verbouwing zo snel mogelijk af, zodat het huis in de verkoop kan zodra we de tijd rijp achten.

We zullen in de toekomst vast nog van jullie diensten gebruik willen maken voor adviezen (bv over makelaars, geldzaken, bedrijfszaken, dat soort dingen), en komen jullie vast weer eens tegen op een meeting ergens in Paraguay.

Hartelijk dank voor alles tot nu toe, en Anne en Lester veel succes met de gezinsuitbreiding binnenkort!

Previous
Previous

Is dit de laatste asado?

Next
Next

Als vrouw alleen naar Paraguay? Anne Willemsen in gesprek met Colette