Van Plan B naar Plan A: Een Piloots Zoektocht naar zijn Droomjob in Paraguay

Van Plan B naar Plan A

Nog maar enkele weken geleden zag ik voor het eerst de video over Project Paraguay. Deze video kon op geen beter moment op mijn pad gekomen zijn. Wat na het zien van de video een Plan B ging zijn, is voor mij inmiddels Plan A. Ik ben nog maar een paar uur geleden geland in Madrid, maar ik kijk zo ontzettend positief terug op mijn allereerste bezoek aan Paraguay met mijn ouders, dat ik zo snel als mogelijk wil verkassen.

Dit verkassen ga ik echter niet alleen doen. Mijn ouders, die al naar Roemenië zijn verhuisd in 2015 willen ook zo snel als mogelijk weg uit Europa. Maar eerst even dat huis verkopen voordat we deze uitdaging samen aan kunnen gaan.

Een Droom Job, Maar Hoe?
Verhuizen is natuurlijk één ding, maar je brood verdienen is een ander paar mouwen. Het is toch wel belangrijk dat je ofwel je huidige werk verder kunt zetten als je in Paraguay gaat wonen, iets voor jezelf begint lokaal, of iets voor jezelf begint en zaken kunt blijven doen met de welvarende delen van de wereld. Echter, met de huidige ontwikkelingen moet je je nog maar afvragen hoe lang dat gaat duren.

Zelf ben ik freelance beroepspiloot bij een privéjetmaatschappij. Vliegen is mijn absolute droombaan en passie. Als ik eerlijk moet zijn, zie ik mijzelf geen kantoorfunctie meer vervullen. Natuurlijk kwamen er allerlei vragen in mij op wat betreft de mogelijkheden in Paraguay om daar mijn werk verder te zetten. Misschien kan mijn huidige werkgever daar een toestel stallen waarop een vaste crew komt te zitten die vanuit Asunción gaat vliegen?

Na voorzichtig te peilen, zonder mijn intenties prijs te geven, is duidelijk geworden dat mijn huidige werkgever in de nabije toekomst niet direct wilt uitbreiden met een vestiging in een ander land. Dat betekent dus lokaal werk gaan zoeken.

Na wat research stuitte ik op twee kleinere bedrijven en een nationale luchtvaartmaatschappij genaamd Paranair. Wellicht kan ik daar wel aan de slag? Maar, toen bedacht ik mij dat mijn vergunning weleens een dingetje kon worden.

De Uitdaging van de Vergunning
Het zit namelijk zo. Op Europa na, heeft eigenlijk elk land zijn eigen luchtvaartautoriteit die de wetten en regeltjes maakt, maar ook de vergunningen af doet geven. Europa heeft wel in ieder land een lokale autoriteit, maar deze vallen allemaal onder het overkoepelend orgaan genaamd EASA.

Met een Europese licentie mag je in feite op elk Europees geregistreerd toestel vluchten uitoefenen die vallen binnen de ratings die je op de vergunning hebt staan. Ik heb bijvoorbeeld een type rating voor een model uit de Learjet familie. Dit betekent dat ik op elke Learjet van dat type mag vliegen die in Europa geregistreerd staat, ongeacht in welk deel van de wereld ik mij bevind.

Wellicht voel je de bui al hangen. In Paraguay staan de toestellen toch in Paraguay geregistreerd? Yep, dat is correct en dat valt daarmee dus buiten mijn privileges. Tevens kun je helaas niet gewoon een Europees geregistreerd toestel overbrengen en commerciële activiteiten gaan ontplooien. Daar steekt ieder land een stokje voor onder de noemer protectionisme. Gaat mijn droom dan in rook op? Moet ik alsnog een kantoorbaan gaan zoeken of een eigen zaak starten?

Nee! Gelukkig zijn er mogelijkheden. Voorafgaand aan onze reis naar Paraguay heb ik contact gezocht met de luchtvaartautoriteiten in Paraguay. In eerste instantie kreeg ik enkel ontvangstbevestigingen van mijn e-mails, maar toen ik hen informeerde dat mijn ticket geboekt was en dat ik effectief wil verhuizen naar Paraguay kreeg ik direct een afspraak voor een gesprek.

Op uitgerekend woensdag de 11e September was het zover. Om 08.30 ging ik samen met Julio, de door Project Paraguay geregelde meedenkende tolk, bij de DINAC naar binnen om het voor mij belangrijkste gesprek van de week aan te gaan.

Opties voor de Toekomst
Er blijken twee opties te zijn. Een zogenaamde gelijkstelling of een overname van je ratings op een Paraguayaanse licentie. De gelijkstelling geeft je de mogelijkheid, na aan een aantal voorwaarden te hebben voldaan, om op basis van je huidige licentie toch in Paraguay te kunnen vliegen, maar niet commercieel.

Dit wilt zeggen dat als je medische vergunning of een rating/kwalificatie vervalt op je Europese licentie, dat deze automatisch ook vervalt voor de gelijkstelling van Paraguay. Dit betekent ook dat ik altijd terug naar Europa zou moeten om mijn Europese kwalificaties te blijven verlengen om deze rechten ook in Paraguay te behouden.

Deze ratings/kwalificaties kun je enkel laten verlengen door een instructeur of examinator die ook een EASA licentie heeft. Gezien de ontwikkelingen en de toekomstmuziek, zie ik dat absoluut niet zitten. Je komt voor hetzelfde geld misschien Europa niet meer uit.

Optie twee is dus eigenlijk een overname/nieuwe vergunning te bemachtigen. Dit heeft wat meer voeten in de aarde. Waaronder een theorie-examen over de wetten en regeltjes en dan ook nog in het Spaans. Tevens moet er een soort taalexamen worden afgelegd, waaruit blijkt dat je genoeg Spaans spreekt en bekend bent met de standaard phraseology wat gebruikt wordt tijdens de radio communicatie.

Maar wacht, dat is nog niet alles.

Tevens moet(en) er één of wellicht twee praktijkexamen(s) worden afgelegd met een lokale examinator om de vereiste bevoegdheden op de vergunning te krijgen. Uiteraard gaat ook dit hele verhaal in het Spaans. Maar de grootste factor die eigenlijk roet in het eten kan gooien op de korte termijn is de volgende. Elke piloot die commercieel wilt vliegen met een licentie afgegeven door de Paraguayaanse autoriteit, moet tevens de Paraguayaanse nationaliteit hebben.

Indien je deze nationaliteit niet hebt, krijg je een beperking op je vergunning. Dan heb je dus wel een commerciële licentie, die je niet als commercieel piloot kunt gebruiken. Wellicht is het niet zo simpel om de nationaliteit op korte termijn te bemachtigen, maar alleszins niet onmogelijk. Ik ben niet zover gekomen om de handdoek in de ring te gooien, zo zit ik niet in elkaar.

Inmiddels zijn de papieren opgemaakt om voor een volledige vergunning te gaan, maar ik heb nog wat andere vragen waarvoor we aan de overkant van de hal moeten zijn. Deze afdeling gaat over het verlenen van vergunningen voor bedrijven die passagiers of vracht willen vervoeren. Een dergelijke vergunning noemt met een AOC, air operator certificate.

Hier kom ik allerlei nuttige informatie te weten, waaronder een potentiële kans om tóch met mijn huidige vergunning aan de slag te kunnen, alleszins tot de tijd dat ik een lokale vergunning en nationaliteit weet te bemachtigen.

Een Lichtpuntje aan de Horizon
De nationale luchtvaartmaatschappij Paranair heeft een rechtszaak aangespannen tegen de overheid omtrent de regelgeving die het verplicht de Paraguayaanse nationaliteit te hebben om commercieel te mogen vliegen. Dit in verband met het feit dat ze zelf een tekort hebben aan gekwalificeerde piloten en deze in eigen land eigenlijk niet te vinden zijn.

Deze zaak hebben ze gewonnen en de rechter heeft zelfs niet alleen Paranair, maar ook het bedrijf Helitactica deze uitzondering verleend. Wat een lichtpuntje ineens! Volgens deze mevrouw moesten we maar eens naar de luchthaven gaan, want daar heeft Paranair een kantoortje. Mochten we na dat bezoek niet direct verder komen dan is het wellicht goed om de stad in te gaan naar de HR afdeling van Paranair.

Nieuwe Kansen en Obstakels
Zo gezegd, zo gedaan. Vanuit de DINAC rijden we naar Aeropuorto Internacional Silvio Pettirossi. Hier komen we in eerste instantie niet direct iemand tegen die ons kan helpen, totdat ik een captain van de maatschappij richting dat kantoortje zie lopen.

Ik vraag aan Julio of hij met mij mee wilt lopen om te zien of de beste man tijd heeft voor een kort gesprek. Gelukkig heeft Captain Luis een paar minuten tijd en spreekt goed Engels. De uitgelezen kans om een balletje op te gooien en te peilen wat er waar is van het verhaal wat we net te horen hebben gekregen.

Captain Luis bevestigd dit en zegt dat ze nog altijd op zoek zijn, maar dat wellicht de selectieprocedure voor het moment al gesloten is. Hij vraagt mijn leeftijd, het aantal vlieguren en wat voor toestel ik momenteel vlieg.

Hierna stelt hij voor dat hij de chef piloot van Paranair even gaat bellen om te vragen wat er nog mogelijk is. Helaas is deze bezig met vliegvoorbereiding en heeft hij geen tijd voor een lang gesprek maar zegt wel geïnteresseerd te zijn. De chef instructeur heeft helaas ook geen tijd om dezelfde reden.

Captain Luis moedigt ons aan om zeker een bezoek te brengen aan de HR afdeling in de stad, maar eerst gaan wij nog even bij Helitactica binnen vliegen om te zien wat daar voor mogelijkheden zijn wat betreft werk en wat de kosten zijn voor vliegopleidingen binnen hun school. Hier krijgen we allerlei goede informatie die wellicht op een later tijdstip van pas gaat komen.

Na een korte rit met Bolt komen we aan bij het Citi Bank gebouw waar we ons melden aan de balie. Met een bezoekersbadge in handen nemen we de lift naar de 4e verdieping. Hier krijgen we een kort gesprek met de dame van HR. Deze bevestigd helaas aan ons dat alle sollicitaties bekeken zijn en dat hieruit een selectie is gemaakt. Deze kandidaten gaan zeer spoedig aan de volgende ronde van de selectieronde beginnen waaruit er slechts een aantal overblijven.

Ik vraag aan Julio of hij wilt vragen wat de mogelijkheden zijn. Als er bijvoorbeeld teveel afvallers zijn, misschien kom ik dan wel in de picture? Helaas, die kans acht ze als heel klein. Echter, uit dit korte gesprek blijkt wel dat ze graag mijn CV willen ontvangen voor een toekomstige aanwerving van piloten. Toch nog iets positiefs na het negatieve nieuws dat het er op korte termijn waarschijnlijk niet in zit om een baan te krijgen bij Paranair.

Het Verhaal is Nog Niet Klaar
Wellicht moet ik toch weer terug naar de basis, waar het in 2013 allemaal begonnen is, de Cessna's, Beechcraft en Pipers. Zonder de Paraguayaanse nationaliteit wordt het gewoon een stukje moeilijker en staan de lokale regels in mijn weg. Maar, zoals ik al zei, we geven niet op en blijven zoeken naar mogelijkheden om niet alleen Plan A werkelijkheid te laten worden, maar mijn droom verder te zetten in het oh zo toffe Paraguay.

To be continued!